Өмір
Эх,өмір қамшының сабындай ғой.Кей бір адамдар өмірді театрға теңейді. Күлесіз,жылайсыз,қуанасыз...Басты кейіпкерде өзіңіз жүргендейсіз.Ал кей біреулер өмірді пойезға теңестіріп жатады.Пойызға мінген адамдар келе-келе бізге жақын болып кетеді.Пойызда біздің қуанышымызға ортақтасатын адамдар бар.Олар ата-анамыз, бауырларымыз. Ал мен өмірді өзенге теңеймін.Себебі адамның өмірге деген көз-қарасы әр қилы.Кейбір адамдар өмірде зұлымдық жасағанды жақсы көреді.Менің ше, ол адамның өмірінің мәні болу керек.
Мен әр кеш сайын өзімнің өткен өміріме талдау жасаймын.
Бүгін не істедім? Жақсылық па жамандықпа?Егер қателессем сол қателікті екінші күні жібермеуге тырысамын.Бірақ адам баласы қателіксіз өмір сүрмейді .Бұл өмірде қателіксіз,мінсіз адам жоқ.Сол себепті әр адамның өз қателігі болады.Тек сол қателікті дер кезінде түзеп отыру керек.
Қарап отырсам біз біреулерді өсектеп,я болмаса сол өсекке сеніп жатамыз.Ол өтірік па,әлде шын ба оған мән беріп қарамаймыз.Оның неге мұндай күйге түскенін білгіміз келмейді.Сондықтан өмірді бағалайық!!!