2Жүрг:О,Дариға!өшу деген бар ұғым.
Өшпесең
де тағылмайды аз айып.
Әрбір
майшам сөнген сайын,жарығым
Бара
жатқан секілденер азайып...-өлең ақынның өмірбаяны,жыр-ақын жан дүниесінің
айғағы,ойы мен парасатының айнасы.Жұмекен-жырдың айдыны кең,аспаны асқақ,өз
сөзімен айтқанда, «Бұтақтары-биікте-тамырлары-тереңде!»не жазса да,нені жазса
да рухани тегінің қайдан бастау алып жатқанын естен шығармайды.тағыда бір
–Менің демім баяу ғана бір алған, Күрсіну мен сүйсінуден құралған –деген қос
өрім жолды өмірге әкелу арқылы адам ойы мен сезімін қаншама әсерге бөлейді (Өз
көзіммен-тыңдасақ).-оқитын 9 д сынып оқушысы Жексенова жанар.
1Жүрг:Сөзінің иесімен
киесі кім екенін білдірмей,жырына өмірлік қуат берер құнарлы топырақтың
қадірімен қасиетін ауызға алмай,өткендерге бас иіп,тағзым етпей Жұмекен ақын
қолына қалам ұстамайтын секілді.Мұндайда оның сиынары да,сүйенері де
жеткілікті.Соның бірі-абай аруағы. Абай-Жұмекннің рухани тегі,қиналғанда алдына
барып бас иер қағбасы.
(Абайға арнау кезек
беріледі) –оқитын 9 д сынып оқушысы Ізбасарова Диана.
«Адал жұмсап
ғұмырымды бүтін бір» оқитын 5 а сынып оқушысыТөлегенов Бекзат
2Жүрг: «Адал жұмсап
ғұмырымды бүтін бір
Ақтайтұғын кезім,ана,сүтіңді-
Амалым не,амалым
не,амалым:»-деген жолдармен (Ақын анасы
туралы бір үздік сыр тыңдап алсақ.) Келген
босағасының тілеуін алаңсыз тілеген келін осындай болар...Бұл жолы келін
енесі туралы сыр шертті.
(Оқитын Ізбасарова Диана)-
Жұмекеннің анасы Мүслима Айдынқызы Атырау облысының Теңіз ауданындағы
«13 –ші обьезд»деген жерде 1915 жылы дүниеге келген. Туған анасынан үш жасында
жетім қалып,өгей шешенің тәрбиесінде өскен. Ал, Жұмекеннің әкесіне тұрмысқа
шыққанда небәрі 15 жаста екен. Нәжімеден атамыз жалғыз ұлы Сабыреденін ерте
үйлендірген ғой. Мүслима апай Жұмекенді тұңғышын келін боп босаға аттаған соң,
4 жылдан кейін босаныпты. Жұмекен өз анасын Мүсеке деп өтті өмірден.
Жұмекеннің анасы өте байсалды, көрікті,ү лкеннің жолын кесіп өтпейтін,
шыдамды адам болатын. Мінезі жайлы,көп сөйлемейтін. Сол кездің адамдарына тән
ескіше сауат ашқан, өз бойына біткен парасаттылығымен, пайымдылығымен аналық
қамқорлығын аямаған.
«Сол күндері басынан кешкен қиыншылықтарын айтқанда оны аяп,егіліп жылап
отыратын едім»-дейді,есіне алып, «Апам өзі жыламай,жайлап отырып,ұзақ әңгімесін
айтатын...»
Анамның өмірі қиындыққа толы. Қазақ
ауылындағы қазақ келінінің өмірі. Ата-енесі елге сыйлы адамдар болған.
6-7 жасар немересі Жұмекенді ертіп, Жұмекеннің атасы Нәжімеден ақсақал,
Жұмекеннің анасы Мүслиманың төркін жұртына –мына жиендеріңді таныстырайын деп,
әрі нағашысынан азғана алажақ бұйымтайын сұрайын деп әдейі ертіп әкеліп
отырмын. Жігіттің үш жұрты болады: Өз жұрты-күншіл, қайын жұрты-
міншіл, нағашы жұрты – сыншыл деген. осы немеремді әрі сынатқалы,әрі бата
сұрағалы келдім деген екен. Сонда
нағашысы: «Балаңыз адал сүт емген болсын. Ата-ананың баласы болмай,елдің баласы
болсын. Алашаға тартса ақын болар, нағашысы Берішке тартса батыр болар. Елге
елеулі,халқына қалаулы болсын,басқа не айтайын,жас қой,бақыты алдынан
жарылқасын»-деп батасын берген екен.
Атасы «Өнерлі өрге жүзер
деген,жігітті ақылы мен өнері көтереді,шүкір,немерем өнерден құралақан емес,-
деп керегіде ілулі тұрған домбыраға қарайды. Осы жолы Жұмекен нағашыларына
Құрманғазының «Кішкентайын» тартып береді. Жас Жұмекеннің бойындағы дарыны мен
талабы, өнерге икемділігі,отырғандарды еріксіз сүйсіндірген екен. Жұмекен
шығармасындағы анасына қатысты өлеңдері баршылық. Апамдай адам сирек туады.
Жұмекен бойындағы төзімділігі де,адалдығы да, Жүрегінің жұмсақтығы,
кешірімділігі анасының ақ сүтінен дарығаны сөзсіз. Шаңырақтың құты еді апам.
Келін боп түскелі ақ батасын талай рет алдым.Үлгісін бойыма дарыттым. Мені
өсірген – Балсекерді (анамды) - қатты құрметтеп, келін мен ене, құда-құдағи
арасындағы сыйластықтың керемет үйлесімді үлгісін көріп өскенімді мақтанышпен
айта аламын.
Сексеннің күзі біздің отбасына ауыртпалық ала келді. Анамыз қатты ауырды.
Жұмекенге қатты әсер етті,анасының ауырғаны. Келесі жылы дәл осы күні 1983 –тің 22 қарашасында Жұмекен қайтыс болды. Апам аурудан айыққандай болды.,Жұмекеннен кейін
үш жылдан соң қайтты. ұлдан 5 немересін, 2шөбересін, екі қызынан 17 жиен
немересін көріп кетті. Бидай өңді,жүзінен мейірім шуағы төгіліп тұратын
көгершіндей сүйкімді ана –еді деп шерін тарқатты-келіні Нәсіп апай.
2-Оқушы:-Оқитын 9 д сынып оқушысы Жексенова Жанар
Жазушылар одағынан Жұмекен ағаны ақырғы сапарға шығарып салғанда,одақтың
еңселі үйінен қаралы шерудің алдында,екі қолтығынан құр сүлдерін демеп екі
азамат екі жағынан алып бара жатқан Мүслима анамыздың бейнесі көз алдыма
келеді. Дүниеге әкелерінде «Мойнына қара ала тұсау салып тілек тілеп көтерген»
тұла бойы тұңғышынан, жалғыз ұлы-алпамсадай арысынан айырылған ананың
қайғысынан қара жердің де көкірегі қарс айырылғалы жатқанын сезінген зарлы
міскіндердің ішінде мен де ілбіп
ілесіп,ақынды ақырғы сапарға шығарып салып едім,сол сексен үштің қарашасында
–деп Қалампыр Кенжеғанқызы-күрсіне еске алады.