Ұлы дала...
Самалы соққан маңдайдан сипап кең далам,
Сағына жеткен, көңілі көктем мен балаң.
Армансыз сүйіп топырағыңды қайран бабалар,
Өтіпті – ау әкем, жан анам...
Жусаны жұпар, жантағы мамық белдегі,
Өзіңе деген махаббатым маздап сөнбеді.
Жайлауым, көлім, өзіңсің демім, қуатым,
Бақытты жандар елдегі...
Тоғайым құрақ, қамысы шулап өзенмен,
Табиғат-ару өзіңнен жылу сезем мен.
Шыбықты ат қып, қуана мәз боп, жүгірген,
Ыстықсың балғын кезеңнен...
Жырыма желкен өзіңсің мекен табысар,
Жалғанып жалған, бірімен бірі танысар.
Сағыныш, аңсау, мәңгілік сезім бітпейді,
Өмір ғой бәрі ауысар...
Фәниде пенде ғұн менен сақтан ақ алмас,
Ұлы даладан берілген бағы ең алғаш.
Әкедей асыл, анадай қамқор мекенді,
Еш жерден басқа таба алмас...
26.10.2012жыл.