Қарша қыз...
Керемет қой, қыс тазартты әлемді,
Әппақ дүние құдірет боп табынтты.
Білем , сезем, оралмайсың сен енді,
Сұлулығың сағынтты...
Балалықтың бал татыған кезеңі,
Иландық та «Аяз ата келді»-деп.
Өзгеше өрер өмірдің де өзені,
Өтіп кетер желбіреп...
Сол қарша қыз қалып қойған қиялда,
Шуақ сыйлап, күліп тағы жеңетін.
Тақпақтарын айтып берер ұяңға,
Тәттіні мол беретін...
Көңіл шіркін қартаймады көктем боп,
Қиял бір күн ұласады арманға.
Есейтеді өмір бірте өктем боп,
Самай шашың әппақ болып қардан да...
Жаңа жылдың жарқыраған шыршасы,
Көңіл шіркін көрем деумен көнбеді.
Балалықтың арман болған ханшасы,
Қарша қыз боп келмеді...
Қар борады, терезеден үңілдім,
Қиялымда қалып қойдың мекендеп.
Көктемісің көркейетін көңілдің,
Сені ойладым «Тоңып қалмаса екен»-деп.
20.12.2012жыл.