Балалық шақ - адамға бір рет қана берілетін, өмірінде қайталанбайтын шақтардың бірі. Балалықпен жасаған әрбір қателік кешірілетін кез, анаң мен әкеңнің қолынан жетектеп еркелеп жүретін кез, енді қандай бұзақылық жасасам екен деп бірдене бүлдіргін келіп тұратын кез. Ата-әжең адвокатың, не істесең де сені жақтап, сенікін дұрыс қылып тұрады. Қалағаныңды әперіп, арманыңды орындайды. Жалпы балалық шақта жасаған қателіктерің, еркеліктерің өсе келе бір еске алып отыратын сағынышқа айналады. Сол кезде нағыз бақытты шақ балалық шақ екенін түсінесің. Оның енді қайтып келмейтінін ойласаң, уақыт неткен жүйрік еді деп бір күрсінесің.
Бала кезімізде кім боламыз деген сұраққа біреуі мұғалім, біреуі дәрігер, енді бірі өрт сөндіруші деп жауап беріп жататын. Сол арманың ақиқатқа айналу үшін неше түрлі ойындар ойнайтынбыз. Мұғалім болып достарымыздан сабақ сұрап баға қойып жатамыз, біріміз дәрігер болып емдеп жатамыз. Қарап тұрсақ , сол бала кездегі арманның жетегімен дәл қазір өзіміз қалаған мамандықтарда білім алып жатырмыз. Бәр өз ретімен орындалып жатыр, ал өткен шақ қайта оралмайды. Тек қана көз алдымызда елесі ғана қалады.