Question

Күлкіңнен сенің...

Answer 1

Күлкіңнен сенің...

Күлкіңнен сенің шуаққа бөлер бойымды,
Тулаттың қанды, лаулатып жырмен ойымды.
Сұлулық –сиқыр, алаулап ару ажарың,
Еріксіз бұрдың мойынды...

Күлкіңнен сенің кеудемді көркем күй еткен,
Уайымды шақтан шығарған ақ таң тілекпен.
Тәтті бір сезім жанымды кетті жылытып,
Жүрегім кенет дір еткен...

Жанарың жаз боп, қарадың наз боп, ынтыққам,
Сағыныш сезіп, көзіңнен тылсым сырды ұққам.
Шарасыз қалғам, биік боп талғам, баладай,
Кете алмай алыс шындықтан...

Сәбидей көркем, назыңнан еркем баураған,
Жылылық тілеп, жаныммен жүдеп жаурағам.
Қызғалтақ бейнең өзіне тартып әкеткен,
Еліктен тағы аумаған...

Күлкіңнен сенің сыңғыры кәусар бұлақтай,
Алыстай бердің, сағынтып сәуле жырақта-ай.
Кешегі күнім кеудеме көктем әкелген,
Өзіңмен екен жұмақтай...
                                                                           09.10.2012жыл.

Answer 2

Күлкіңнен сенің...
Күлкіңнен сенің, сыңғыры көркем бұлақтан,
Дидарың шуақ, сәулесін күннің құлатқан.
Табиғатыңа тамсанып тағы тұрамын,
Алыстан аңсап ұнатқан.

Жібектей шашың күнменен бірге жарқырап,
Жылылық жаның, сезінді сезім атырап.
Гүлдер де тартып, өзіңді алып ортаға,
Ынтызар, ынтық бақылап.

Маңдайың әппақ, қиыла қалған қас қабақ,
Жанарың жалын, жүректі өртей бастамақ.
Табиғат тартып, үмітін артып самал жел
Жете алмай тұрды аспан ақ.

Алма бет жүзің жайқалып бейне құрақтай,
Үлбіреп ерін, ақ маржан тісің құлатты ай.
Иіле қалды тал біткен жүрек-жапырақ,
Қозғала алмай бірақ та-ай.

Ай мүсін елік күлкіңнен еріп, ес кетті,
Найзағай ғашық жауынмен келіп, лезде өтті.
Сезімін саған айта алмай күн де күн бойы,
Сәлемін айға ескертті...
                                              30.05.2009жыл.