Тылсым үн...
Сені сырттай бағалармын, аңғар үн,
Кім біледі, бос үміт пе таңдарым?
Бірақ өзің жан жүрекпен сезгейсің,
Қамқор жұмбақ жан барын...
Сен білмессің, өткен бізден көктем де,
Аңғармадық жылы самал өпкенде.
Жазым болған жастық шағым жайдарлы,
Кездестік-ау қоңыр күзім жеткенде.
Кімнен кінә?, тағдырлардың таласы,
Керек емес ешкімнің де наласы.
Табиғатқа «Тазарам»-деп асықтым,
«Жазылар»-деп жүрегімнің жарасы...
Жақсылықты жасау үшін алаңдап,
Елеңдедім көңіл күйі қаланбақ.
Шыныменен өтеміз бе өмірден,
Үмітпенен өзімізді және алдап?
Қонақ өмір, сыйласу да асқан бақ!
Қымбаттығы немеремен басталмақ!
Болмысымды жаулап алды тылсым үн,
Жүректегі күйді жаздым астарлап...
07.05.2013жыл.