Көркем күз.
Күз келді міне, сарғайып дала, тал құрақ,
Жапырақтар тұр түсерін біліп, қалжырап.
Дауыл жел келіп, сағыныш күйге салды да,
Тербелтті талды ән құрап.
Күз келді міне, сағыныш мені орады,
Сағынған жанды аңсатып тағы барады.
Биікте өсер, көзге тез түсер еңлік гүл,
Тоңбаса енді жарады.
Күз келді тағы, аязға арты ұласпақ,
Заңдылық осы, адам мен мезгіл сынаспақ.
Сертіне берік серілік құрған жігітке,
Талғамы биік қыз асқақ.
Келіспес кімдер даланың қатал заңымен,
Тәуелді оған тіршілік түгел санымен.
Өмір де мектеп, уақытпен шектеп берілген,
Адамдық биік арымен!
Күз келді міне, ұғынтып жаздың өткенін,
Көз көрді бұлттың көрсетпей күнді өпкенін.
Алтын күз еріп, жемісін беріп, қуантты,
Сағынтты сені көп керім.
Күз келді міне, күлкімді күнмен қысқарттым,
Құстардың қайтқан үнімен саған тіс қаттым.
Ерекше көркем, жемісті өркен күзімді,
Өзіңе еркем ұқсаттым...
04.09.2009жыл.