Ұлы өнер-адамзаттың шын сыңары!
Не тылсым бар, дидарың нұр шашқаны,
Көңілім көтеріліп, гүл ашқаны.
Назы мен сазы бөлек әуеніңнен,
Жүректің жарқырады мұң аспаны.
Теңселіп, тербелді де табиғат мың,
Кеудемде күй ойнады ағындап тым.
Жанарың жалындаған жанды жеді,
Қалайша көрмей білмей сағынбақпын?!
Ән кетті әуелетіп, болмысты алып,
Шөлдедім, шөл қысқандай естен танып.
Өнердің киесі ме, иесі ме?!
Не болды өн бойыма күйіп, жанып?!
Көңілім құлазыды, шерленгендей,
Әуенің әл жинатты дем бергендей.
Кешегі Сара, Майра заманынан,
Тіріліп, қуат берер ән келгендей.
Шешілмес бұл дүниенің мың сұрағы,
Ұлы өнер-адамзаттың шын сыңары.
Сағыныш санамызды саяласа,
Белгілі жүрегімде ән тұрары...
30.10.2008жыл.